Przemiany demograficzne, społeczne i gospodarcze na świecie w XIX w.
Rozwój nowych ideologii
Zwolennicy teorii
Marksa byli przede wszystkim ludźmi pokrzywdzonymi przez postępujące
zmiany społeczno-gospodarcze.
Teoria, w swej początkowej fazie znajdowała poparcie wśród małych grupek
społeczności, by w ostatnim trzydziestoleciu
XIX w. doprowadzić do masowo powstających
partii socjalistycznych. W
Europie, pod koniec wieku dość duży wpływ na
politykę miały
partie socjaldemokratyczne, z czego najpotężniejsza znajdowała się w
Niemczech. Sytuacja ta doprowadziła do tego, że w
1899 r.
ministrem Francji został socjalista Aleksander Millerand, a w
1900 r. w dziesięciu
państwach socjaldemokraci zasiedli w
parlamentach. Wywołała się ożywiona
dyskusja, gdyż uważano, że socjalista nie powinien zajmować wysokich stanowisk w
polityce i wchodzić w skład
rządu, a celem partii powinno być przygotowanie
rewolucji. Wielu
działaczy socjaldemokracji uważało, że należy dokonać zmian w teorii Marksa. Za główny cel partii uważali uzyskanie większości w parlamencie, zdobycie
władzy i przeprowadzenie
reform w
społeczeństwie. Nazywano ich
rewizjoniści lub
reformistami.